เมื่อนั้น

สวัสดี ไม่รู้ว่าจะมีใครผ่านมาทางนี้บ้างหากสักคนแวะเวียนมารับฟัง... มันจะเป็นเช่นใด เอาเป็นว่าเรามาทักทายความเงียบเหงาเพียงลำพังดีกว่า แค่อยากระบายความอัดอั้นของคนอ่อนไหวคนหนึ่งเท่านั้น เราเปราะบางเหลือเกินกับปัญหาที่ผ่านเข้ามา เราด้อยประสบการณ์ที่จะเผชิญกับมัน เราหวาดกลัวกับการเปลีี่ยนแปลงหลายต่อหลายครั้ง ทุกวันนี้คล้ายกับเราเอาเปรียบคนข้างหลังอยู่ตลอดเวลา ฝังฝันของเราใกล้ออกไป ทุกที ๆ เราพร้อมจะล้มลงตลอดเวลา อยากบอกว่าทั้งเจ็บและเสียใจที่ทำได้เเค่ครึ่งๆกลางๆ คำพูดของคนรอบข้างกำลังจะทับถมเราให้จมดิน คนอื่นที่ไม่พอใจเรากำลังจะโจมตีเราทุกเมื่อหากมีโอกาส